Αναζητώντας το Ρωμύλο Χριστόπουλο

 



Τη σημερινή σκακιστική στήλη στην ΕΦΣΥΝ που έχει τίτλο ΄΄Αναζητώντας το Ρωμύλο Χριστόπουλο΄΄ , επιμελείται ο φίλος και συνεργάτης μου Παναγής Σκλαβούνος. Την ανεβάζω εδώ γιατί με έχει φορτίσει πολύ συναισθηματικά. Από τη στήλη έμαθα για την απώλεια του παλαιότερα φίλου μου και συμπαίκτη μου στο σκακιστικό τμήμα του Παναθηναϊκού Ρωμύλου Χριστόπουλου του οποίου είχα χάσει τα ίχνη πολλά χρόνια. Θα δείτε τι γράφει ο Παναγής, έχω να συμπληρώσω πως ο Ρωμύλος ήταν ένας πολύ ευσυνείδητος, ικανός, εργατικός, ευαίσθητος και πολύτιμος για το σκάκι άνθρωπος. Το μακρινό 1986 (!!) ο Ρωμύλος, ο αείμνηστος (πρώην πρωταθλητής Ελλάδας) Λάζαρος Βυζαντιάδης και εγώ, παίζαμε στη βασική σύνθεση του ΠΑΟ. Εγώ στην 3η εφηβική σκακιέρα. Με αγάπη για την τότε ομάδα μας (ΠΑΟ), αστειευόμασταν και οι τρεις μεταξύ μας για το ΄΄τι θέλουμε εμείς 3 φανατικοί Αεκτζήδες στον ΠΑΟ΄΄!!

Το κείμενο του Παναγή στην ΕΦΣΥΝ:
΄΄Ο Ρωμύλος Χριστόπουλος γεννήθηκε το 1946 στην Κωνσταντινούπολη και ήρθε στην Ελλάδα αφού είχε τελειώσει το Ζωγράφειο Λύκειο, κουβαλώντας μια σπάνια ευγένεια και πολλή διάθεση για εργασία. Σπούδασε χημικός μηχανικός αλλά λίγο εξάσκησε το επάγγελμα. Στράφηκε στο άθλημα του σκακιού θυσιάζοντας κάθε άλλη επιστημονική καριέρα. Έγινε μετρ με διεθνή αξιολόγηση 2250 και έλαβε μέρος σε τρεις Τελικούς Ατομικών Πρωταθλημάτων Ελάδας (1981, 1983, 1984). Υπήρξε βασικό στέλεχος της παλιάς ισχυρής σκακιστικής ομάδας του Παναθηναϊκού (όπως δείχνει ο παλιός Αριθμός Μητρώου 0037 αθλητή της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας). Το σκακιστικό τμήμα του Παναθηναϊκού αδρανοποιήθηκε το 1996 αλλά έχει σήμερα επαναδραστηριοποιηθεί. Πήρε τη θέση του υπαλλήλου της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας (ΕΣΟ) το 1984 και τη διατήρησε για 16 χρόνια ως το 1999, γινόμενος από τους στυλοβάτες του νέου ελληνικού σκακιού. Την εποχή που δεν υπήρχαν ακόμη πολλά βιβλία για το ελληνικο σκάκι, κυκλοφόρησε μόνος του τα βιβλία: «Οι καλύτερες Ελληνικές Παρτίδες του 1985» και «Οι καλύτερες Ελληνικές Παρτίδες του 1986» και δύο ακόμη σε συνεργασία με τον πολυπρωταθλητή Βασίλη Κοτρωνιά: «Οι καλύτερες Ελληνικες Παρτίδες του 1987» και «Οι Τελικοί Πρωταθλήματος Ελλάδας 1980-1990». Αρκετές παρτίδες των βιβλίων αυτών αποτέλεσαν «βάση» της ελληνικής σκακιστικής ιστορίας και περιλαμβάνονται στη «Greekbase» του Σωτήρη Δελαβέκουρα. Κατά την εποχή της θητείας του στα γραφεία της ΕΣΟ, είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις σε όσους τον γνώρισαν. Ήταν ένας μικρόσωμος Άτλας που, στο τέλος της δεκαετίας του 1990, πίστεψε ότι βρήκε ένα ευκολότερο πεδίο να αγωνισθεί : το Ελληνικό Χρηματιστήριο. Αφού κέρδισε αρκετά χρήματα την εποχή της ανόδου του Χρηματιστηρίου, σταμάτησε να εργάζεται υπάλληλος στην ΕΣΟ. Δεν είχε οικογενειακές υποχρεώσεις. Από όσα εκμυστηρεύτηκε, ήθελε να φτιάξει ένα γηροκομείο για τους Κωνσταντινουπολίτες. Όταν στα τέλη Σεπτεμβρίου 1999, εικοσιέξι χρόνια πριν από σήμερα, ξεκίνησε η «κρίση του Ελληνικού Χρηματιστηρίου», συνέχιζε να παίζει. Ήταν «ξεροκέφαλος», αλλά έχασε. Σκακιστικές ομάδες που προπόνησε ήταν ο ΟΦ Νέας Ιωνίας, ο ΦΟ Ελληνικού, ο ΣΟ Πετρούπολης και ο ΣΟ Ικαρίας, όπου είχε αφήσει το αθλητικό του δελτίο. Επίσης, είχε διδάξει σκάκι στα νέα ταλέντα του ΑΣ Πέρα Παλαιού Φαλήρου και στον Σύλλογο Κωνσταντινουπολιτών της Καλλιθέας.
Πάντα ζώντας στο αγαπημένο του Παλαιό Φάληρο, εγκατέλειψε το σκάκι, είχε γίνει χειμερινός κολυμβητής, έπαιζε βόλεϊ και ήταν …προπονητής στην παραλία. Παραμελούσε την υγεία του. Οι παλιοί σκακιστές δεν τον ξεχνούσαν αφού πάντα τους έστελνε εβδομαδιαία ραπόρτα για το Χρηματιστήριο. Ώσπου φέτος, τους πιο πρόσφατους μήνες, άρχισαν να αναρωτιούνται «γιατί χάθηκε». Ο άτυχος Ρωμύλος Χριστόπουλος, στις αρχές του 2025, παρουσίασε προβλήματα στο γαστρεντερικό του σύστημα, και, όπως πληροφορηθήκαμε, έκανε εγχειρίσεις αλλά δεν τα κατάφερε. Αποβίωσε φέτος τον Απριλίο και ετάφη αργότερα στο Γ’ Νεκροταφείο της Αθήνας. Δεν είναι πάντοτε τα κενά δυσαναπλήρωτα, όπως συνηθίζουμε, από αβροφροσύνη, να λέμε. Αλλά οι νέοι πρέπει να μάθουν ποιος ήταν ο Ρωμύλος Χριστόπουλος. Ακόμα κι αν δεν τον αναζητούν.΄΄

Σχόλια